Honesty Tour rit 5
Dit hadden jullie nog tegoed: verslag van de laatste dag Honesty Tour:
Op de rustdag deed ik het rustig aan, en daalde ik samen met Bram met de auto af naar het dal, waar we een uurtje losfietsten. Het mocht helaas niet zijn, op de dag na de rustdag had ik een erg slechte dag. Lag het aan de insectenbeet (bij rechteronderbeen stond erg opgezwollen), aan de rustdag waardoor mijn lichaam was “stilgevallen”?...Geen idee. Feit is dat het op de Forclaz voor geen meter liep, en net als op de col de Pré was ik als voorlaatste boven en verloor ik een tweetal minuten op dichtste achtervolger in het klassement Bram. Op de laatste getimede klim van deze Honesty Tour (Les Saisies, via Bisan 1500 maar deze keer niet vanuit Villard-sur_Doron), voelde ik me ietsje beter, maar opnieuw moest ik tijd prijsgeven (en veel: 4min). Ik ging op deze laatste col wel voldoende lang mee om zeker te weten dat mijn tweede plaats gered ging zijn, en daarna ontbrak het een beetje aan drive en frisheid om nog mee te strijden. Toch proficiat aan Pieter H, Pieter G & Bram, zij smeten zich nog een laatste keer!
En zo is er alweer een Honesty Tour voorbij. Alweer 2e, net zoals in 2006,2009 en 2010. In 2007 was ik ziek, en in 2008 moest ik de derde plaats aan Bruce laten. Bram leek een titelkandidaat te zijn, maar bleek (nog) niet de nodige ronde-skills te hebben, al heeft hij zeker wel Pieter H-achtige exploten in petto. Benieuwd naar de gevechten van volgend jaar!
Tijd misschien ook om even mijn persoonlijke Honesty Tour te evalueren. Op deze Honesty Tour was ik goed tot zeer goed, maar niet zo super als in 2009. Ik heb wel veel geleerd uit vorig jaar, in die zin dat ik gedurende het seizoen twee keer voelde dat ik te vermoeid aan het worden was en daardoor het 2 keer een tiental dagen rustiger aan gedaan heb, met succes voor de periode die volgde.
Iets om te onthouden voor mezelf is misschien toch niet teveel overdrijven met het eten op meerdaagse fietsreizen. Bijkomen zoals na deze Honesty Tour het geval was heeft volgens mij toch een negatieve weerslag op de conditie, ondanks de geleverde trainingsarbeid. Daarnaast: niet vergeten dat het een meerdaagse fietsreis is. Goede dagen en momenten worden afgewisseld met slechte, maar de reis is lang, er moeten meerdere cols per dag beklommen worden en iedereen kan een slechte dag of een slecht moment hebben. In die zin is het jammer dat Bram ziek geworden is, al denk ik niet dat ik daardoor tweede ben geworden, daarvoor heeft hij ook in de daaropvolgende dagen teveel tijd verloren op de begincols van de ritten, waar hij moeilijk onder stoom kwam. Het verschil zou echter wel héél wat kleiner geweest zijn zonder zijn keelpijn op dag 2!
Nu ben ik erg benieuwd naar de Vélomédiane van aanstaande zaterdag. Ik ben enkele kilo’s zwaarder dan mijn scherpste gewicht, maar voel me goed in vorm, en ik denk dat dat extra gewicht voor een koers als de Vélomédiane geen onoverkomelijk probleem is. Het zou wel leuk zijn mocht ik er voor de CCC toch nog een beetje afkrijgen, al is het misschien niet aan te raden om al aan het begin van zo’n zware reis superscherp te staan.
Naar 2012 toe wil ik proberen om wat doelgerichter te trainen, en eindelijk eens een lactaattest af te nemen hiervoor. Ik leg er me nu al bij neer dat ik tot en met eind februari zo goed als alles op mijn eerste marathon zet, en dat ik dus een stuk later als normaal in optimale fietsvorm zal komen. Hopelijk op tijd voor de Tour of Wessex en les 3 ballons, maar dat is nog héél ver weg! Maart en april beloven alvast lastige maanden op de fiets te worden, tenzij de marathontrainingen overdraagbaar zijn naar de fiets, maar daar vrees ik een beetje voor.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten