Ultimate Sportive: Stage 10: Prades

Col de Jau, Col de Garavel, Col de Camperie, Col d'Aussières, Col de Dona.

Het zit erop! Raar gevoel... Een dezer blog ik zeker nog een epiloogberichtje, nu beperk ik me tot de dag.

Onmiddellijk na het ontbijt stond de eerste getimede klim van de dag op het programma, de 20km lange Col de Jau. Het gevoel dat ik op ben was niet vals: na nog geen 2 kilometer moest ik al uit de rij, terwijl Rob, Mike, Tim, Paul (die helemaal herboren lijkt!), Johnny & Robert nog vlot doorgingen. Ik voelde gewoon dat ik véél tijd aangesmeerd ging krijgen. Het ging gewoon voor geen meter meer. Nu ja, mijn vierde plek was niet echt in gevaar, maar toch, you never know...

Op de tweede getimede klim van de dag (Col d'Aussieres, 14km, eerste 4 aan 2 à 3%) nam ik me voor om Paul zeker niet te laten rijden in de eerste 4 kilometer, omdat ik niet precies wist hoeveel marge ik in het klassement op hem had (normaalgezien wel voldoende, maar je weet nooit). Tim & Mike snelden ervandoor, en Paul legde me ook enorm het vuur aan de schenen. Robert & Johnny waren door een lekke band niet mee. Ik beet me vast in Paul's wiel, en toen we halverwege de klim waren gaf hij de aanvalspogingen op. We werden nog opgeraapt door een achtervolgend groepje, en een kort sprintje was voldoende om als derde boven te komen op de col en definitief mijn vierde plaats veilig te stellen in deze honderd cols challenge.

Na de middag rolden we in groep binnen, al legde Phil er nog serieus de pees op. Finishen in het hotel waar we vertrokken waren was fantastisch, een rare mix van voldoening, ontroering, blijdschap en vriendschap...Wat een reis is het geweest.... Dit zal even tijd nodig hebben om te bezinken!

Hieronder nog enkele foto's van vandaag:

Intussen hebben Mike en ik ons gespecialiseerd in het automatisch laten werken van de haardroger in de hotels, om onze koerskleren droog te krijgen tegen de ochtend erna;-)