-->Garminfile lijkt corrupt, geen kaartgegevens:-(
--> en haja, door die html settings ofzo slaagde ik er niet in om allinea's in te voegen, hopelijk waren vorige posts niet te moeilijk om te lezen hierdoor!
Deze ochtend was het ijskoud in Saillagousse. 4 graden, en de eerste 25 kilometer waren bergaf, dus iedereen was in winteroutfit, en dat was zeker geen overbodige luxe! Na die lange afdaling volgde een 25 kilometer lange klim. Phil had gevraagd om wat samen te blijven, maar op de eerste brug die het begin van de klim inluidde moest ik me al reppen om nog mee te zijn met Lennie, Mike, Tim, Phil, Rob & Johnny. Hun tempo lag me echter nét iets te hoog, en ik voelde ook dat het stilaan tijd wordt dat het hier gedaan is, want het beste is er stilaan wel af. Ook die winterkleren hinderden me, maar soit, ik was dus niet mee met de snelsten. Vandaag van alle dagen het minste erg, want geen getimede klimmen!
Ik hield wat in, en werd na een tijdje ingelopen door een goed draaiend pelotonnetje (col was een loper) met Dave, Dan, Stuart, Jonathan, David, Paul & Bob. Eenmaal de top voorbij ging het in vliegende vaart naar de voormiddagstop. Blijkbaar zijn we daar met alle voorgenoemde renners + het Mike-peloton vertrokken zonder Lennie, per ongeluk natuurlijk, maar genoeg om hem knorrig te maken. Soit, we moesten zo'n 30 kilometer klimmen naar de grens Spanje - Frankrijk waar we alweer op een adembenemende locatie zouden lunchen. Op het vlakkere stuk bengelde ik opnieuw maar wat achteraan, maar eenmaal de ietwat steilere pentes eraankwamen, schoof ik mee met Tim, Johnny, Rob, Mike & Stuart. Tim hield het tempo bijna de hele klim contstant, en dat terwijl hij véél sneller kon. Thx Tim! Dankzij hem bleven we met de sterksten samen zonder al te veel krachten te verspillen.
Na de lunch was het opnieuw zo'n 30 kilometer bergaf, en veranderde het landschap compleet: ik waande me in de Provence! Het werd ook enorm warm, bijna niet te geloven dat we vanochtend onze wintertenues aanhadden! We waren opnieuw met een groot peloton, en het ging goed vooruit, tot we aan de col Xatard begonnen. Alles lag uiteen, en ik vond geen ritme meer. Aandringen had niet echt veel zin, en ik rolde rustig de namiddagstop binnen. Toen Lennie aankwam, grapte Rob "Hey, Lennie's here, let's go!" (wat toevallig genoeg ook gebeurde). Ik zei Lennie dat hij goed op Contador leek, waarop hij zuur antwoorde: "Contador has teammates!". Een geschokt "oooooooh" weerklonk uit de kelen van de renners;-). Beetje strubbelingen dus, die er niet beter op werden toen na de namiddagstop TIm & Mike wél wachtten op Lennie, waarna Lennie het nodig vond om ons op de volgende klim ostentatief voorbij te vlammen. Maar na de rit werd alles bijgelegd!
De namiddagstop (let op de heerlijk duidelijke Tour de France/Classictours pijlen die Claire voor ons ophangt s' ochtends vroeg):
Soit, na de namiddagstop dus nog 1 klim, die Dave, David, Jonathan, Johnny, Dan, Stuart en ik samen opreden. Tim, Mike & Lennie snelden ons zoals gezegd voorbij. In de afdaling was het enorm gevaarlijk wegens erg veel versgestrooide kiezels (erg jammer, want de Gorges waar we doorrijden waren adembenemend). Rob en Johnny smeten zich toch naar beneden, Stuart en ik konden aanpikken (al moest ik wel eens een voet uit het pedaal klikken om evenwicht te bewaren in een hoopje gravel). We haalden zowaar Tim, Mike & Lennie bij in de afdaling, en samen reden we naar Prades. Opnieuw zorgde Tim ervoor dat het tempo hoog, maar constant bleef. Ik was helemaal kapot toen we aan het hotel aankwamen, maar het uitzicht bij het opendoen van de rolluiken in de kamer maakte veel goed;-)
Roomie Mike installeerde zich snel en wou deze foto;-)
Wat een fantastische dag alweer... Philip Deeker heeft hier echt prachtige routes uitgetekend, een reis om nooit te vergeten! Morgen de laatste dag, ik weet niet of ik tijd ga hebben om te bloggen, want het belooft een feestelijk laatste avondmaal te worden (mét gratis wijn à volonté, dat wordt dus gevaarlijk gezien de nationaliteit van mijn collega renners;-)).
Bye for now!
Met stijgende verbazing, én bewondering vooral, lees ik hier je verhalen. Respect!!!!
BeantwoordenVerwijderen